Dječja i lutkarska scena varaždinskog HNK počela je s realizacijom kontinuiranog rada za djecu koncem 1994. godine. Specifičnost Scene trebala je s vremenom postati prepoznatljiva u repertoarnom određenju koji se krije već u samom nazivu: obogatiti redovni repertoar Kazališta predstavama za djecu svih uzrasta u kojima će igrati glumci bez lutaka, lutkarske predstave za djecu i predstave za djecu rađene u kombinaciji glumac – lutka.
Osim usmjerenosti na dječju publiku, uvođenje lutke kao medija trebao je biti ostvaren i u dramskim predstavama za odrasle kao novina repertoarne ponude varaždinskoga HNK. Velik broj naslova bile su praizvedbe, a uprizoreni su i brojni kajkavski tekstovi.
Ove godine obilježavamo 20-tu obljetnicu rada Dječje i lutkarske scene s tri naslova: "Kraljevićem i prosjakom" Marka Twaina (najigranija i najdugovječnija predstava na repertoaru), "Romeom i Giuliettom" Williama Shakespearea te "Ježevom kućicom" Maje Sviben, po motivima istoimene pjesme Branka Čopića. Ovim predstavama ostvarena je misija Scene: igranje predstava za različitu dob te raznovrsnost glumačko – animacijske tehnike, uz visoke estetske kriterije.
Dakle, u subotu, 13. rujna u 19 sati na Velikoj sceni HNK u Varaždinu održati će se premijera lutkarske predstave za djecu i odrasle Williama Shakespearea "Romeo i Giulietta".
REDATELJ Dubravko Torjanac
SKLADATELJ Davor Bobić
SCENOGRAF I KREATOR LUTAKA Ivan Duić
ASISTENTICA REDATELJA Areta Čurković
ULOGE:
Escalus (Della Scala) knez FILIP ELDAN
Montecchi, glava obitelji u zavadi s Capuletijevima GORAN GUKSIČ
Gospođa Montecchi LIDIJA KRALJIČ ZAVIŠ IČ
Capuleti, glava obitelji u zavadi sa Montecchijevima INGA Š ARIČ
Gospođa Capuleti SNJEŽANA IVKOVIČ
Romeo, Montecchijev sin GORAN GUKSIČ
Giulietta, Capuletijeva kći LIDIJA KRALJIČ
Mercuzio, knežev rođak i prijatelj Romeov EDI ČELIČ
Benvolio, Montecchijev sinovac i prijatelj Romeov i Mercuzijev NIKŠ A ELDAN
Tebaldo, nećak gospođe Capuleti FILIP ELDAN
Paris, mladić, u rodu s knezom i Mercuzijem, Giuliettin prosac NIKŠ A ELDAN
Giuliettina dadilja ARETA ČURKOVIČ
Fra Lovro EDI ČELIČ
RIJEČ REDATELJA
Iz razgovora između Giuliette, njezine majke i dadilje s početka komada, u kojem majka Guliettu obavještava o mogućoj skoroj udaji, doznajemo da će Giulietta uskoro navršiti četrnaest godina. Majka Giuliettu gotovo kori što o tome već nije razmišljala, jer "od tebe mlađe, tu u Veroni, ugledne su gospođe i majke postale", a "i ja sam tebe", kaže, "u toj dobi rodila".
Uistinu, četrnaestogodišnja Giulietta o tome još nije razmišljala, još je dijete, tek ulazi u godine u kojima se ozbiljnije odrasta, jednako kao i Romeo, jednako kao i njegovi prijatelji Benvolio i Mercuzio, koji Romea, na njegovu tobožnju zaljubljenost u neku Rozalinu, mogu tek dobrodušno zadirkivati. No odrastanje, okolina u je život podređen besmislenom sukobu između dviju obitelji, roditelji, potpuno nesnalažljivi kada pravi problemi zaokupe njihovu djecu, nadiru hitro i preplavljuju naše junake neslućenom žestinom.
Prva ljubav, snažna, strastvena, neobjašnjiva, beskompromisna, zahvaća Romea i Giuliettu. Strasti općenito, one prve, eruptivne, još nesvikle na kompromise, prožet će i ostale. Romeo, Benvolio i Mercuzio, koji se u prethodnoj sceni još igraju loptom, u idućoj će već ili ubiti ili biti ubijeni. U tim prvim, fundamentalnim i teško kontroliranim životnim zahvaćenostima, tanke su i nerazlučive granice između Erosa i Thanatosa.
Tako su naši junaci poput lutaka na koncima razapeti između vlastitih čežnji i žudnji, diktata okoline, roditeljskih kompromisa: odjednom probuđeni u punome životu, dolaze takoreći do kraja, do konca svojih konaca. Marioneta, lutka s kojom igramo ovu pripovijest, može na pozornici učiniti najviše kad je vezana, savršeno vezana s jednim, s nekoliko, s bezbroj konaca. Marionetin konac jamac je marionetine slobode, ali i njezina granica, njezin konačni kraj. Marioneta preko svojih konaca ne može, bez svojih konaca marioneta je beživotni komad drveta. Jesu li u svojoj strasti, u slobodi koja im je dana pravim emocijama, i Romeo i Giulietta došli do kraja, do konca svojih konaca? Mogu li tu granicu prekoračiti, potrgati svoje konce koji ih ujedno i oslobađaju i vežu, mogu li takvi kakvi jesu postojati onkraj zadanosti okoline, roditeljske nespremnosti, mogu li preživjeti u onoj beskompromisnosti koju iziskuje i zadaje njihova ljubav?
Dosluh između osobnih pripovijesti Romea i Giuliette i kazališnog instrumenta kojim ga pokušavamo ispripovjediti, bila bi tema, motiv i razlog naše predstave.